Dam üstünde polyester, ev sahibi ne ister?

2022-08-25 17:04:45

Kitapları, yayımlanmamış oyunları, TV skeçleri, şiirleri, -1968'den bugüne- 35 yıla sığdırdığı bütün yazı çalışmaları taranarak oluşturulan FerhAntoloji, büyük usta Ferhan Şensoy’u tanımak için kuşkusuz en önemli kaynak.

FerhAntoloji’nin diğer antolojilerden farkı ise kitabın Ferhan Şensoy’un çocukluğu, okul yılları ve tiyatro serüvenine ilişkin dönemleri içeren bir nehir roman gibi okunabilmesi. Kitabı okurken hem Ferhan Şensoy’u daha yakından tanıma şansınız oluyor hem de Samsun’da geçen çocukluğunu, Galatasaray yıllarını, tiyatroda karşılaştığı iktidar baskısını, ekonomik sıkıntıları okuyorsunuz. Şensoy’un oyunları, şiirleri ve denemeleriyle bezenmiş bu antolojiyi okurken mücadele içinde geçen bir yaşama tanıklık ediyorsunuz.

Kitaptan kısa alıntılar:

Galataray’da Tahir Alangu ile Edebiyat Dersi

Tahir Baba deniliyor ona okulda. Bir gün zart diye giriyor sınıfa, gözünde şişe dibi gözlükler, elinde tahta ağızlığı, dolma parmakları sıkı sıkı tutuyor ağızlığı, ağır ağır yürüyor kürsüye, saçı epeyce dökülmüş, kararlı dev adam. Kırlaşmış pos bıyıkları gülümseyen ağzını saklıyor.

Mollalar, o önündeki, üstünde “Edebiyat” yazan kitap okunmayacak! Ananıza babanıza söyleyin, size birer Sait Faik külliyatı alsın… Haftaya edebiyat! Bu ders serbestsiniz, ne isterseniz yapın! diyerek çekip gidiyor sınıftan.

Bir ay içinde herkes Sait Faik’i hatmetmiş durumda, Alangu bize hiç duymadığımız, yeni yazarlar tanıtıyor, kitaplarını getiriyor, öykülerini okutuyor, birden Osman Celal Kaygılı, F.Celalettin, Memduh Şevket Esendal’la doluyor beyinlerimiz. Her gün yeni bir pencere açıyor bize Tahir Baba.

Sonra bir gün içimizden birilerini dolma parmaklarıyla göstererek:

Sen! Sen! Sen! Sizler yazar olacaksınız, bu işin peşini bırakmayın… Çok okuyun! Günlük tutun mollalar! diyor. Tahir Alangu parmakla gösterdiğinde, utanarak önüne bakan, yüzü kızaran bu küçük çocuklar, Nedim Gürsel, Selim İleri, Mahir Şaul, Engin Ardıç, İzzet Yasar ve Ferhan Şensoy…

Biz güzeliz çün pirimiz güzel

“dur demiş duvara hacı bektaş’ım veli

omuzun yaslamış durmuş duvar

kendi ölüsün kendin yuğar

kin namus ve güzel yangın

pirim size alev olsun

…..

Biz güzeliz bu kesin

çün pirimiz güzel

pirimizi dara çekmiş kardeşleri

pirim

kardeşlerim demiş

benim pirim benden güzel benden yangın

…

arkadaşları asmışlar

gastelerde resimleri var

hü”

(Gündeste, 1986)

Varsa Yoksa Karılar

Sen operet söylersin

Konser gelmiş sanırlar

Sen dramlar kesersin

Onlar saf saf bakarlar

Sen şairlik satarsın

Herkes senden şairdir

Adamı sallamazlar

Varsa da yoksa karılar

İlle de bizzat karılar

(Anyamanya Kumpanya)

şiir yazıyorum satamıyorum

…

çorap yıkıyordum kapı çalındı

açtım ki kızkardeşim

peşinden annem ardında teyzem

ilk kez geliyorlar kazancı yokuşu’na

mukaddes’ten almışlar

möbleli bekâr evinin adresini

bakıyorlar kırık dökük eşyaya

kızkardeşim daha metin

ağlarken annemle kızkardeşi

beş dakika sürüyor ailesinin fakiri ziyareti

boynu bükük gidiyorlar

usulca kapatıyorum kapıyı

usul usul ağlıyorum