18 Kasım 1906’da Adapazarı’nda doğdu. Kereste ticaretiyle uğraşan Mehmet Faik Bey’in oğludur.
İlköğrenimini Adapazarı’nda, ortaöğrenimini İstanbul Erkek Lisesi’yle Bursa Lisesi’nde gördü (1928). Sonra bir
süre İstanbul Darülfünunu (Üniversitesi) Edebiyat Fakültesi’nde okudu. Babasının isteği üzerine iktisat
öğrenimi için Lausanne’a gittiyse de on beş gün sonra Fransa’ya, Grenoble’a geçti, üç yıl kadar Fransa’da
kaldı (1931-1935). İstanbul’a dönünce kısa bir süre Halıcıoğlu Ermeni Yetim Mektebi’nde Türkçe öğretmenliği
yaptı; ticaretle uğraşması için babasının açtığı toptancı tahıl mağazasını işletemeyerek birkaç ay sonra
ticaretten ayrıldı. Yazı yazmayı iş saydığı için başka bir iş yapmamaya karar verdi. Bu arada İkinci Dünya
Savaşı sırasında bir ay kadar Haber gazetesinde adliye muhabirliği yaptı (1942). Babasının ölümünden (1939)
sonra, onun bıraktığı gelirle annesinin Burgaz Adası’ndaki evinde yaşadı. Modern edebiyata yaptığı
hizmetlerden dolayı Amerika’daki Mark Twain Derneği’ne onur üyesi seçildi. 11 Mayıs 1954’te siroz
hastalığından öldü. Annesinin ölümünden (1963) sonra, Burgaz Adası’ndaki ev “Sait Faik Müzesi” haline
getirildi (1964). Vasiyet gereğince Darüşşafaka Derneği’ne kalan eserlerinin geliriyle bir “Sait Faik Ödülü”
oluşturuldu.
Sanat hayatına şiir yazarak başlayan Sait Faik, ilk hikâyelerini (Beyaz Mendil, Zemberek) Bursa Lisesi’nde
okuduğu sırada yazmış, Avrupa’dan dönünce çeşitli gazete ve dergilerde yayımladığı eserleriyle hikâyeciliği
meslek edinmiştir.
Öykü: Semaver (1936), Sarnıç (1939), Şahmerdan (1940), Lüzumsuz Adam (1948), Mahalle Kahvesi
(1950), Havada Bulut (1951), Kumpanya (1951), Havuz Başı (1952), Son Kuşlar (1952), Alemdağ’da Var Bir
Yılan (1954), Az Şekerli (1954).
Roman: Medarı Maişet Motoru (1944) –“Birtakım İnsanlar” adıyla (1952), Kayıp Aranıyor (1953).
Şiir: Şimdi Sevişme Vakti (1953)
Röportaj-Öykü: Tüneldeki Çocuk (1955), Mahkeme Kapısı (1956).
Çeviri: Yaşamak Hırsı, Georges Simenon (1954).
Derleme: Balıkçının Ölümü - Yaşasın Edebiyat (1977), Açık Hava Oteli - Konuşmalar - Mektuplar (1980),
Müthiş Bir Tren (Çeviriler - Uyarlamalar) (1981), Sevgiliye Mektup (Hikâyeler - Yazılar - Mektuplar -
Konuşmalar) (1987), Bitmemiş Senfoni (Bitmemiş Hikâyeler - Oyunlar - Mektuplar) ve Sait Faik Kaynakçası
(1989).